ச்சும்மா ட்டமாஷ்-50: லொடுக்கு சுந்தரிகள் - ஒரு பார்வை, வெட்டி ஆபிசர்.

வலையுலக தோழர் தோழிகளே, பதிவர் திருமதி ராப் எழுதும் இப்பதிவு ஒரு முழுமையான கும்மிப்பதிவு. பதிவின் பின்னூட்டங்களுக்கு பதிவாசிரியர் பதிலளிப்பார். இப்பதிவைத்தொடர்ந்து எழுத்தாளர் ஜ்யோவ்ராம் சுந்தர் அவர்கள் எழுதிய இரு கவிதைகளை வெளியிடவுள்ளேன். அடுத்து புதுகை அப்துல்லாவின் ஆராய்ச்சி கட்டுரை வரவிருக்கின்றது. வழக்கம் போல் ச்சும்மா ட்டமாஷ் வலைப்பூவிற்கு உங்கள் ஆதரவை வேண்டுகிறேன்.

லொடுக்கு சுந்தரிகள்! நம் வாழ்வில் ஒரு அங்கமாகிவிட்ட இவர்களைப் பற்றிய ஒரு சரியான ஆராய்ச்சிக் கட்டுரை இதுவரை வந்ததுண்டா எனத்தெரியவில்லை, இந்தப் பதிவு அதற்கான ஒரு சிறிய முயற்சிதான்.

லொடுக்கு சுந்தரிகள் என்பவர்கள் யார்? அல்லக்கைகளின் பெண்பால் தான் லொடுக்கு சுந்தரிகள் எனப் பலர் தவறாக எண்ணியுள்ளனர். உண்மை அதுவா என்றால், இல்லை. அல்லக்கைகள் பெரும்பான்மையாக காதல் பட விருச்சிககாந்த் போல இருப்பார்கள், மீதி கொஞ்சமே கொஞ்சம் அல்லக்கைகள்தான் சுப்பிரமணியபுரம் கஞ்சாகருப்பு போல வாழ்வியல் ரசனையோடு இருப்பார்கள். அது மட்டுமன்றி இவர்கள் எல்லா இடங்களிலும் பராக்குப்பார்த்துக் கொண்டிருப்பார்கள். பள்ளி, கல்லூரி, வேலைப் பார்க்குமிடம், சில மணித்துளிகள் பயணம் செய்யும் பொதுப் போக்குவரத்து ஊர்திகளான பஸ், இரயில், ஐந்து பத்து நிமிடங்களே லிப்ட் கேட்டு பயணிக்கும் இரண்டு சக்கர வாகனம், அவ்வளவு ஏன் தங்களுடய அடையாளங்களை காமிக்கும் அவசியமில்லாத இந்த வலையுலகு என நீக்கமற அனைத்து இடங்களிலும் அல்லக்கைகளாக இருப்பதையே அவர்கள் விரும்புவார்கள். அல்லக்கைகள் பொதுவாக வாழ்நாள் முழுவதும் அல்லக்கைகளாக இருப்பதிலேயே பிறவிப்பயனை அடைகிறார்கள்.

ஆனால் லொடுக்கு சுந்தரிகளின் வாழ்க்கையோ இது எல்லாவற்றையும் தாண்டி புனிதமானது. இவர்களை நீங்கள் அதிகமாக பார்க்கும் காலகட்டம் அவர்களின் பனிரெண்டு வயதிலிருந்து முப்பத்தைந்து வயதுவரைதான். வெகு சிலரே இதில் விதிவிலக்கானவர்களாகும். இவர்களுடைய பொற்காலம் என்பது கல்லூரிக்காலம் எனலாம். லொடுக்கு சுந்தரிகள் எத்துனை நாட்களானாலும் தனியாக இயங்கும் ஆற்றல் படைத்தவர்கள், இருந்தும் அவர்கள் ஏன் லொடுக்கு சுந்தரி அவதாரமெடுத்தார்கள் என்ற உங்களின் ஐயம் புரிகிறது, அதற்குரிய பதில் என்னவென்றால், அவர்கள் சுயம்பு கிடையாது. அவர்களை உருவாக்கியது இந்த சமுதாயம்தான்.

இதைப் பற்றி ஒரு லொடுக்கு சுந்தரியிடம் விவாதிக்கும்போது அவர் ஆத்திரத்தோடு கூறிய வார்த்தைகள் என்னவென்றால், "ரோசரியில் +2 படிச்ச ஒரே காரணத்துக்காக பிஎஸ்பிபி கல்லூரியில் படிச்ச என்னை மாமின்னு கூப்பிடறதை மாத்திக்கச்சொல் நான் மாத்திக்கறேன், ஊர் உலகத்தில் கிடைக்கற டிசைனர் டிரஸ்ஸையும் ஆக்சசரீசையும் பொறுக்கிப் போட்டுக்கிட்டு வந்தாலும், ஒரே இத்துப்போன காட்டன் சல்வாரையும், சாக்குப்பயையும் மாட்டிக்கிட்டு வந்து நாளொரு மேனியும் பொழுதொரு வண்ணமுமா டிரெண்டை மாத்திக்கிட்டிருக்காங்களே அவங்களை மாத்திக்கச்சொல், நான் மாத்திக்கறேன், இதெல்லாத்துக்கும் மேலா வருஷக்கணக்கா பிராக்கெட் போட்டு, நண்பா நண்பான்னு உருகி, அவனோட இத்துப்போன அறுவ டைமிங் சென்ஸை பொறுத்துக்கிட்டு, தண்ணியடிக்க, பெட்ரோல் போடன்னு காசையும் வாராவாரம் தண்டம் அழுதுன்னு நாங்க என்னென்னமோ செஞ்சாலும், எங்கள விட்டே வேறொருத்திக்கு(பொதுவாக தல)காதல் தூது போகச் சொல்றாங்களே சில பாடிசூடா பசங்க, அவங்களை மாத்திக்கச்சொல்லு நான் மாத்திக்கறேன்". இவர்களின் வலி உங்களுக்கு இப்பொழுது புரிந்திருக்கும் என நினைக்கறேன்.

இவர்களை இன்ஸ்பிரேஷனாகக் கொண்டே இன்றைய சின்னத்திரை நெடுந்தொடர் உலகம் பிழைத்து வருவதாக ஒரு ஆய்வு கூறுகிறது. எனினும் நிஜ வாழ்வில் இவர்கள் சத்தம்போட்டோ, வாய்விட்டோ சபதமெடுத்து காமடி செய்வதில்லை, இவர்களின் பாணி சைலண்டாக சூனியம் வைப்பதாகும். இந்த சைலண்டாக சூனியம் வைக்கும் கலை ஒரு உன்னத கலையாகும். இதனை, கொச்சைத்தமிழில் 'கூட இருந்தே குழிப்பறிப்பது' எனவும் கூறலாம்.

இவர்களின் தல உருவாக மிக மிக அல்ப காரணி போதும். எப்படியென்றால், கொஞ்சம் பார்க்கக்கூடிய தோற்றத்தில் இருக்கும் தான்தோன்றித்தனமான கேரக்டர், உலகத்தில் தன்னை விட புத்திசாலி யாரும் இல்லை என்ற மிதப்பில் இருக்கும் தன்மை, விதண்டாவாதம் மற்றும் எதிர்கருத்துடயவர்களை பரமவைரியாகக் கருதும் குணம் என்ற சில குவாலிபிகேஷன் உள்ள சிலரை முதலில் லொடுக்கு சுந்தரிகள் தேர்வு செய்வார்கள். பின்பு 'தல'யாக அவரை ஏற்றுக்கொள்ளலாமா என கள ஆய்வு மேற்கொள்ளுவர். பொதுவாக இதில் வெற்றியே கிட்டும் எனலாம். பின்னர் லொடுக்கு சுந்தரிகளின் தொண்டினை அந்த ஆண்டவனே வந்தாலும் தடுக்க முடியாது. 'டெடிகேஷன்' என்ற சொல்லுக்கு இவர்களின் தொண்டு ஒரு வாழ்வியல் உதாரணமாகும்.

இன்றைய காலக்கட்டத்தில் அல்லக்கைகளுக்கு அரசியல் உலகில் சிறந்த உதாரணம் என்றால் திரு. ஆற்காடு வீராசாமியும்(லொடுக்கு சுந்தரிகளுக்கே சவால் விடும் ரசனயானக் கலைஞர்), லொடுக்கு சுந்தரிகளுக்கு சிறந்த உதாரணம் திருமதி. சசிகலா(விதிவிலக்காக இருப்பினும், மிக மிகச் சிறப்பாக செயல்படுபவர்) அவர்களுமாகும். இவர்களிருவரும் எப்படி தங்கள் 'தல'யை விட அதிக அதிகாரம் பெற்று, அவர்களையே தங்களின் கட்டுப்பாட்டில் வைத்துள்ளார்களோ, அதுப்போலவே, இளம் அல்லக்கைகள் சிலரும், இளம் லொடுக்கு சுந்தரிகள் பலரும் அவரவர்களுடைய 'தல'யின் காதல் வாழ்க்கையை டீல் செய்கிறார்கள். இதனை ஒரே வரியில் விளக்க வேண்டுமென்றால், சாமி வரங்கொடுத்தாலும் பூசாரியான இவர்களின் ஒத்துழைப்பில்லாமல் ஒன்றும் நடக்காது.

சரி இந்தத் 'தல'கள் திடீரென்று போதி மரத்தின் கீழ் உட்காரும் விபத்து ஏற்படுமானால் லொடுக்கு சுந்தரிகள் மற்றும் அல்லக்கைகளின் கதி என்னவாகும் என்ற கேள்வியும் ஐயப்பாடும் நியாயமானதே. இதை சிந்திக்கும் காலக்கட்டத்திற்கு அவர்களும் தங்களை தயார்படுத்திக்கொண்டுள்ளனர் எனக் கூறலாம். இதனை சிரமமில்லாமல் விளக்கவேண்டுமென்றால், ஒரு சிறு உதாரணம், ஜெயலலிதா அவர்கள்தான் மாயாவதியின் தயவில் லொடுக்கு சுந்தரியாக வாழ விரும்ப மாட்டார், முடியவும் முடியாது(ஒரு உரையில் இரு கத்திகள் உறங்குவது போல) , ஆனால் சசிகலா அவர்கள் இராசாத்தி அம்மாவிற்கோ, கனிமொழிக்கோ ஒரு லொடுக்கு சுந்தரியாக வாழ்வாங்கு வாழ இயலும். இருப்பவர்க்கு ஒரு வீடு, இல்லாதவர்க்கு பல வீடு!

சரி சினிமாவிலாவது இவர்களின் வாழ்க்கையை சரியாக கூறியுள்ளார்களா என்றால், இல்லை. எப்பொழுதுப் பார்த்தாலும் கதாநாயகனும் நாயகியும் சுயமாக சிந்தித்து முடிவெடுக்கும் திறன் பெற்றவர்கள் போன்ற போலித் தோற்றத்தை ஏற்படுத்தி, லொடுக்கு சுந்தரிகளின் சமுதாயத்தை புறக்கணிக்கின்றனர் அல்லது இழுவுப்படுத்துகின்றனர் எனலாம். அவர்களின் இந்தக் குமுறல் திரைத்துறையினருக்கு இனியாவது போய் சேர்ந்து, இவர்களின் வரலாற்றை முழுமையாக பதிய முயற்சி எடுக்க வேண்டும் என இந்த ஆய்வுக் கட்டுரையின் வாயிலாக கேட்டுக்கொள்கிறேன்.

இறுதியாக ஒரு டிஸ்கி: நீங்கள் கேட்கலாம், உனக்கேன் இந்த அக்கறை ஊரில் எந்த 'தலைக்கும்', 'லொடுக்கு சுந்தரிக்கும்' இல்லாத அக்கறை என்று, உங்களுக்கெல்லாம் என பதில், "நானே பாதிக்கப்பட்டேன், நேரிடையாக பாதிக்கப்பட்டேன், இந்த தலைகளின் அட்டகாசத்திலிருந்தும், லொடுக்கு சுந்தரிகளின் ஆப்பிலிருந்தும் தப்பித்து ஓடினேன் ஓடினேன் கல்யாணம் ஆகும்வரை ஓடிக்கொண்டே இருந்தேன், இதன் காரணமாக தலயாக சிலக்காலமும், லொடுக்கு சுந்தரியாக சிலக் காலமும் அந்நியனாக மாறி மாறி நடிக்கும் கொடுமைக்குத் தள்ளப்பட்டதால், அவர்களின் வலி எனக்கு முழுமையாகத் தெரியும். அதிலிருந்து சிறு பகுதியையே இதில் பதிந்துள்ளேன்".